“Ik krijg het maar niet voor elkaar om dit stuk zonder fouten te spelen.” Overkomt jou dit wel eens?
Weet je wat ik zo mooi vind aan deze bocht?’ vraagt mijn lief. We wandelen door een bos in Bourgondië, de zon schijnt, de herfstkleuren zijn adembenemend en ik zeg dat ik niet weet wat hij zo mooi vindt aan die bocht in ons pad door het bos. ‘Dat je niet meer kunt zien hoe het pad verder gaat’, zegt mijn lief.
Muziek en de speler zijn altijd met elkaar verbonden: het muzikale verhaal wordt verteld en wordt daarbij gekleurd door de verteller. Soms is de balans niet helemaal juist. De speler is bijvoorbeeld teveel met zichzelf bezig en te weinig met het muzikale verhaal. De aandacht gaat dan bijvoorbeeld naar hoe goed het stuk gespeeld wordt in plaats van naar het stuk zelf. Andersom kan ook. De verteller cijfert zichzelf helemaal weg waardoor het verhaal wat onpersoonlijk kan worden. Verbinding maken met je publiek en je medespelers vind ik de sleutel om een juiste balans te vinden en het mooiste verhaal te vertellen.
Om inzicht te geven in hoe we allemaal muziek op onze manier spelen hoe we (vrolijk) begrip op kunnen brengen voor elkaars verschillen, een paar karakteristiek muzikale types in amateurorkesten:
