Een pad met een bocht: gastblog van Robijn Tilanus

Weet je wat ik zo mooi vind aan deze bocht?’ vraagt mijn lief. We wandelen door een bos in Bourgondië, de zon schijnt, de herfstkleuren zijn adembenemend en ik zeg dat ik niet weet wat hij zo mooi vindt aan die bocht in ons pad door het bos. ‘Dat je niet meer kunt zien hoe het pad verder gaat’, zegt mijn lief.

Op zo’n moment denk ik dus onmiddellijk aan improviseren. Want precies dat is ook de schoonheid van improviseren: dat je begint aan iets, en niet weet hoe het verder gaat. Dat is spannend. Dat is heerlijk. Dat is opwindend. Precies dat is de ‘thrill’ van improviseren.

Lees verder